Hermann Carl Anton Liernur
| Geslacht: | Man | |
| Vader: | Johan George Liernur | |
| Moeder: | Jannetje Gesina Thieme | |
| Geboren: | 12 MEI 1828 | Haarlem |
| Overleden: | 12 Feb 1893 | Berlijn, Duitsland |
| Aantekeningen: | De Nederlandse waterbouwkundige Charles T. Liernur werd in 1828 geboren in Haarlem als Hermann Carl Anton Liernur. Hij was de zoon van een predikant, die Charles ook onderwees. Verder kreeg Charles T. Liernur les van P.J. de Kock en architect L.P. Zocher. In 1843 kreeg Charles T. Liernur zijn eerste betaalde baan als onderopzichter bij de bouw van de uitwateringssluizen in Katwijk. Later was hij werkzaam bij de inpoldering van de Anna Paulownapolder. Verenigde Staten In 1848 ging Charles T. Liernur in opdracht van enkele Amsterdamse bankiers en kooplieden naar Pennsylvania (VS) om onroerend goed te meten. Nadat deze klus geklaard was bleef Liernur in de Verenigde Staten. Hij veranderde in deze periode zijn voornamen in Charles T. In de Verenigde Staten was Charles T. Liernur betrokken bij de aanleg van spoorlijnen en de bouw van vuurtorens. Na het uitbreken van de burgeroorlog werd hij officier in het leger van de Zuidelijken. In deze functie bouwde hij de versterking van de haven van Mobile in Alabama. Tijdens dit project bedacht Charles T. Liernur de methode van waterinjectie bij het heien in zand. Deze methode werd later onder meer toegepast bij de aanleg van het Noordzeekanaal. Pneumatische fecaliënafvoer Na zijn gevangenneming in 1865 werd Charles T. Liernur teruggestuurd naar Europa. Liernur vestigde zich in Londen als redacteur van het toonaangevende blad "The engineer". In Londen begon Liernur het probleem van de afvalproblematiek te bestuderen. Liernur ontwikkelde een pneumatische fecaliënafvoer, waarover hij veel schreef. De stad Den Haag zag zijn plan echter niet zitten. Vanaf 1867 woonde Charles T. Liernur vijf jaar in Nederland, daarna woonde hij achtereenvolgens in Frankfurt am Main en in Berlijn. In Berlijn richtte hij het Institut für rationelle Städteentwässerung op. De Nederlandse waterbouwkundige Charles T. Liernur werd in 1828 geboren in Haarlem als Hermann Carl Anton Liernur. Hij was de zoon van een predikant, die Charles ook onderwees. Verder kreeg Charles T. Liernur les van P.J. de Kock en architect L.P. Zocher. In 1843 kreeg Charles T. Liernur zijn eerste betaalde baan als onderopzichter bij de bouw van de uitwateringssluizen in Katwijk. Later was hij werkzaam bij de inpoldering van de Anna Paulownapolder. Verenigde Staten In 1848 ging Charles T. Liernur in opdracht van enkele Amsterdamse bankiers en kooplieden naar Pennsylvania (VS) om onroerend goed te meten. Nadat deze klus geklaard was bleef Liernur in de Verenigde Staten. Hij veranderde in deze periode zijn voornamen in Charles T. In de Verenigde Staten was Charles T. Liernur betrokken bij de aanleg van spoorlijnen en de bouw van vuurtorens. Na het uitbreken van de burgeroorlog werd hij officier in het leger van de Zuidelijken. In deze functie bouwde hij de versterking van de haven van Mobile in Alabama. Tijdens dit project bedacht Charles T. Liernur de methode van waterinjectie bij het heien in zand. Deze methode werd later onder meer toegepast bij de aanleg van het Noordzeekanaal. Pneumatische fecaliënafvoer Na zijn gevangenneming in 1865 werd Charles T. Liernur teruggestuurd naar Europa. Liernur vestigde zich in Londen als redacteur van het toonaangevende blad "The engineer". In Londen begon Liernur het probleem van de afvalproblematiek te bestuderen. Liernur ontwikkelde een pneumatische fecaliënafvoer, waarover hij veel schreef. De stad Den Haag zag zijn plan echter niet zitten. Vanaf 1867 woonde Charles T. Liernur vijf jaar in Nederland, daarna woonde hij achtereenvolgens in Frankfurt am Main en in Berlijn. In Berlijn richtte hij het Institut für rationelle Städteentwässerung op. Charles T. Liernur overleed in 1893 |
|