| Aantekeningen: |
In 1824 begon Pieter Grootes Mz. in Westzaan een handel in zaden en granen. Een jaar later bouwde hij de windmolen De Jonge Dirk voor het malen van blauwsel, stijfsel, granen en specerijen. Dit was het begin van het bedrijf. Een van de producten was waterchocolade. In 1844 werd een Italiaanse chocolademaker aangetrokken. Onder leiding van deze Seradini werd uitvoerig geëxperimenteerd en in 1863 viel Grootes op de wereldtentoonstelling in Londen in de prijzen. In 1887 werd de windmolen vervangen door de stoomfabriek De Paradijsvogel. Deze fabriek werd verschillende keren vergroot; voor het laatst in 1912. Grootes was rond 1900 één van de zestig cacao- en chocoladefabriekanten in Nederland. Naast eigen consumptieproducten leverde Grootes de halfproducten voor Verkade. In 1925 werd de fabriek door brand verwoest. Er werd weer een nieuwe fabriek gebouwd. De opkomst van de Amerikaanse candybar en goedkope Belgische halffabrikaten betekende het einde van het bedrijf in 1968.
H.M. Grootes, Grootes. Een wereld van cacao. De geschiedenis van de cacao- en chocoladefabriek D. & M. Grootes, Gebrs. in Westzaan, (zp.p. uitgave in eigen beheer, 2002), |
