Cesar Willem Ittmann

Geslacht: Man
Vader: Willem Hendrik Ittmann
Moeder: Hilda Maria Eisma
Geboren: 25 Juli 1914 Brouwershaven
Overleden: 7 Feb 1945 Amsterdam
Aantekeningen: Cees Ittmann was als chirurg-assistent werkzaam in het Binnengasthuis (BG) in Amsterdam. Hij verrichtte sedert 1943 illegaal werk voor het studentenverzet en was medewerker van de Persoonsbewijzencentrale. Later werd hij lid van de KP-Amsterdam en in september 1944 trad hij toe tot de BS. In dit verband had hij onder meer contact met Binnert de Beaufort. Als arts verleende Ittmann steeds belangeloos medische hulp en verzorging aan zieke en gewonde verzetsmensen en (joodse) onderduikers. Ook hielp hij jongemannen die niet verplicht tewerkgesteld wilden worden aan pillen (die hen niet konden schaden, maar wel arbeidsongeschikt maakten) of verwees hij hen naar een ‘goede’ huisarts die hen kon afkeuren. In januari 1945 was Ittmann met enkele collega’s betrokken bij de bevrijdingsactie van de joodse Lena (schuilnaam Anke) Wolff, die met een schotwond bewaakt werd op zijn BG-afdeling. Nadat chauffeur en KP’er G. (Cor) S. (gearresteerd nadat hij betonijzer had gestolen) aan de Sipo verraden had dat Ittmann op een BG-zolderkamer leden van de KP-Frans illegaal had ondergebracht en verzorgde, vond op 19 januari 1945 in het ziekenhuis een inval plaats. Van de drie te arresteren werknemers was op dat moment alleen Ittmann aanwezig. Na zijn arrestatie werd hij overgebracht naar het HvB-Weteringschans. Op 7 februari 1945 werd hij in Amsterdam gefusilleerd.
Aan de Amsteldijk tussen de begraafplaats Zorgvlied en het Kalfje wordt begin 1900 de villa van Handelskwekerij Rozenoord gebouwd.
Aan het eind van de oorlog worden daar meer dan 100 verzetsstrijders gefusilleerd. Onder hen is ook dokter Ittmann. Hij gaf medische hulp aan verzetsstrijders en onderduikers. Het pad naar de fusilladeplaats is naar hem genoemd.
In 1973 is er een gedenksteen geplaatst. Jaarlijks vindt daar de 4 Meiherdenking Rivierenbuurt plaats.
Onder de slachtoffers van Rozenoord is dr. C.W. Ittmann, 30 jaar en actief in het verzet. Hij gaf medische hulp aan verzetdeelnemers en onderduikers en verschafte onderdak aan vervolgden.
Op 7 februari 1945, 3 maanden voor de bevrijding, werd dr. C.W. Ittmann op de stille plek bij Rozenoord gefusilleerd. Ter nagedachtenis werd het pad naast de fusilladeplaats in 1992 naar hem vernoemd.